Od wakacji (A i J 19 miesięcy) wiem, że chłopcy rozróżniają kolory mimo, że nie potrafią wypowiedzieć poprawnie ich nazw.
Jak to odkryłam?
Otóż chłopcy dokonali podziału hulajnóg, od sierpnia okazało się, że żółta hulajnoga jest A, a niebieska J. Kiedy jeden z nich wziął nie swoją, drugi biegł i wołał:
Nie!!! Monie!!! Monie!!!
Byłam bardzo zaskoczona, nie podejrzewałam, że potrafią już tak dobrze rozróżniać kolory. Hulajnogi różnią się jedynie kolorem.
W tym czasie pokazali nam również, że świetnie rozróżniają swoje sandałki. Różnią się one tylko kolorem maleńkiego fragmentu buta, jeden ma kolor zielony, a drugi niebieski.
Babcia założyła sandałki J z kolorem zielonym na nóżki A, a on na to: "Nie, nie, nie !!!" i ściągną buciki. Pobiegł po swoje z krateczką w kolorze niebieskim i wołał: "Monie, monie, monie !!!"
Po miesiącu od tego wydarzenia kiedy wspólnie oglądaliśmy zdjęcia z wakacji, chłopcy widząc zdjęcia z tego dnia mówili: "Monie buu, monie buu". Doskonale pamiętali zamianę butów.
Od tego czasu nazywam kolory otaczające chłopców.
Często będąc na spacerze chłopcy jadą w rowerkach, w wózku lub siedzą w nosidłach i oglądają przejeżdżające samochody, a ja nazywam ich kolory np żółty osobowy, zielony ciężarowy, biały bus.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz